door tomvanryckeghem
Met koffiekoeken uit Kortrijk en een warme babbel startte deze dag. Merci man!
Het ongeduld, de onwetendheid, de machteloosheid zijn op dit moment gevoelens waar geen mens ons antwoord op kan geven.
De machine draait. De knopjes worden nauwkeurig aangepast. Kamiel is het epicentrum.
Jongens… dit is hard en onmenselijk.
de druk van Kamiel moet zich aanpassen aan de machine, de morfine en de temesta gaan omhoog.
En wij…kijken toe
ikhebjoulief.wordpress.com 
XXX…
De morfine en temesta gaan omhoog … Is dat slecht of normaal gelet op de omstandigheden ? Hou vol kamiel, hou vol tom en lore en al wie om kamiel geeft
Wachten. Afwachten.
Ik voel zoveel. Hoe moeten jullie harten dan voelen?
En… ik weet niet goed of ik dit beter wel of niet schrijf. Ik luister al een tijd naar het lied: ‘Kleine held’ van Jeroen van der Boom. Het zou ook kunnen dat het voor jullie veel te dichtbij komt. Aan de andere kant zegt het lied waarschijnlijk zo precies wat jullie voelen…
En duimen, en hopen, …
Zo droevig toch…
Zo droevig dat er bijna geen woorden voor zijn.
En ik…wij blijven hier komen,
om te lachen en te huilen,
te vrezen en te hopen.
Het kloppen van mijn.. onze harten,
is de geboorte en de dood
van al wat leeft.
De weldadige zachtheid staat jullie bij.
We denken aan jullie… xxx
😦
en wij lezen in stilte …
Man toch!
Ik denk aan jullie! x
Waanzinnig is het, en onmenselijk.
Bij ieder nieuw bericht staat mijn hart even stil, ook al hebben we elkaar nog nooit echt ontmoet.
Het leven is hard, keihard. Ik wou dat ik iets kon doen. Ik geloof jammer genoeg niet in god, anders zou ik bidden. Maar ik geloof wel in geneeskunde, en in de artsen van het UZ. Ik blijf hopen, en stuur al mijn wensen, mijn goede vibes en energie jullie richting uit. XXX
Het leven is vaak onmenselijk en hard,…we blijven hier hopen,…..geef niet op, jullie kunnen dit, ook Kamiel!!! xxx
Courage!
Jongens toch!
Een paar dagen geleden las ik annelissen duimen voor kleine kamiel. Ik klikte door en heb in enkele uren de hele blog gelezen.
Ik hoop dat kamiel met z’n vliegtuig deze storm doorstaat.
Ik duim mee en hoop op een goeie afloop. Sterkte!
Hopen, hopen, hopen.
Duimen, hopen, aan jullie denken…veel meer kunnen we spijtig genoeg niet doen.
De artsen, van intensivist over anesthesist tot chirurg, en perfusionisten gooien al hun knowhow bijeen voor jullie prachtig e Mielieman.
Ik werk met enkele erg nauw samen en ik kan je met de hand op hart zeggen dat ze prachtig werk verrichten, daar op Duikboot Elizabeth.
Kamiel, mama, papa en broer: blijven vechten!
Ik heb zoveel respect voor hun knowhow, hun manier van werken, omgaan met.
Fantastisch
Als een kleine man het kan, dan is het jullie Kamiel!